Van Kununurra naar Katherine

Kununurra en Katherine passeer je 'automatisch' op weg naar Darwin. Kleine steden, maar met goed gevulde supermarkten. Heel belangrijk om de voedselvoorraad weer aan te vullen!

In Kununurra vinden we een camping bij het meer. Een prachtige plek, vooral bij zonsondergang. Heel veel verschillende vogels. Er zouden ook zoetwater krokodillen leven. Uren hebben we bij zonsondergang aan de oever gezeten, maar krokie hebben we (helaas!!) niet gezien.

Iets buiten Kununurra ligt een klein National Park, Mirima N.P. Op weg er naar toe lopen we vast in een enorme hoeveelheid mensen en geparkeerde auto's. We verbazen ons dat een klein park zoveel bezoekers trekt. Dat blijkt niet het geval te zijn. Er is een heel bijzondere ceremonie aan de gang, de begrafenis van (voor)ouders van Aboriginals uit het gebied rondom Kununurra. Beter gezegd het herbegraven van de overblijfselen van Aboriginals die elders in de Kimberleys gestorven en begraven zijn. De ceremonie gaat gepaard met heel veel rituelen. Oudere dames zijn gekleed in geel en (wellicht iets minder) oude mannen in een rode heupdoek. Uiteraard onder begeleiding van het typische geluid van een didgeridoo, handgeklap en geschreeuw voeren de mannen rituele dansen uit. Als het grote graf wordt gedicht, komen Aussies helpen scheppen. Het is toch mooi dat bij een echte Aboriginal ceremonie ook Aussies betrokken zijn. Toch vragen we ons af of deze ceremonie nog lang herhaald gaat worden. Er zijn nauwelijks jonge Aboriginals te zien. Waarschijnlijk sterft deze ceremonie langzaam uit. Dat zou doodzonde zijn...

Onze volgende stop is Lake Argyle, een groot kunstmatig meer. Voor de camping rijden we zo'n 120 km om. We hadden daar een rustige camping verwacht. Niets minder dan dat. Een super toeristische plek, heel druk en met groot restaurant terras, life muziek en entertainment. Maar een schitterend uitzicht over Lake Argyle. Vooral vanaf het zwembad. Een ijskoud zwembad, echt 'freezing cold!" Voor de foto is Sonja het ijskoude water in gegaan. Dapper hoor! Het water in het meer was verrassend genoeg aangenaam van temperatuur.

Het is ruim 550 km naar Katherine, onze volgende pleisterplaats. Onderweg overnachten we op free campsites. Op een ervan stopt een enorme bus vlak bij ons. Achter de bus hangt nog een grote Toyota Landcruiser. Een jong gezin (ouders 36 jr, kinderen 5 en 2 jr) rolt uit de bus. Al snel hebben we contact. Ze vertellen dat zij ruim 1,5 jaar rondreizen met de bus. Al sinds de jongste 8 maanden oud was. De bus is hun huis. Beiden hadden en reguliere baan en stonden op het punt een huis te laten bouwen. In plaats daarvan kochten ze de oude bus, hebben hun baan opgezegd en zijn gaan reizen. Hun motto "live your dream" hebben ze opgepakt, nog steeds zonder spijt. Om diesel voor de bus te kunnen betalen heeft zij heeft een baan aangenomen in Derby. Of dat voor lang is weten ze niet. Ze weten wel dat terugkeer naar een regulier leven lastig zal zijn.

Katherine ligt in het Northern Territory (NT). Op de grens tussen Noord- en West Australie staat een heuse grenspost. Het is namelijk strikt verboden om groenten, fruit, vis en andere verse zaken over de grens te nemen van noord naar west. Andersom, van west naar noord is geen probleem.
Als je aangehouden wordt met een van die zaken kan dat een fikse boete opleveren. Ze zijn in West Australie namelijk als de dood voor fruitvliegjes. Die hebben in het verleden voor miljoenen dollars schade veroorzaakt. Voor reizigers is veel voordeliger om eventueel verse waren weg te gooien, dan een boete op te lopen. Er staan ver voor de grens al bakken waar je spullen in kwijt kunt. En we hebben inderdaad caravanners gesproken van wie de hele caravan plus auto overhoop gehaald is.
Onze vrienden uit de grote bus gingen van noord naar west. Zij hebben zich de laatste dagen door hun voorraad gegeten. Alleen en flinke zak tomaten bleef over, die was voor ons. Wij gaan de goede kant op!
Het tijdsverschil tussen Western Australia en Northern Territories is 1,5 uur. Heel prettig voor ons. Afgelopen weken was het reeds om 17:00 uur donker, nu kunnen we net nog met wat licht eten. Het is nu pas om 18:30 uur donker. En donker is ook echt donker. Er is hier nauwelijks of geen straatverlichting. Een goede zaklamp is geen overbodige luxe.

Vlak bij de camping in Katherine zijn de Hot Springs. Warmwater bronnen die een klein riviertje vormen. Omringd door heel veel tropisch groen. Geen heet water, maar wel heerlijk en bijna handwarm water. Bovendien kraak en kraak helder. Dat levert niet alleen een prachtig plaatje op. Het is ook heerlijk om voor, na of zelfs tijdens een wandeling in de pool te plonsen. De drie dagen die we in Katherine hebben gestaan was het behoorlijk warm. Steeds rond de 35 graden. Dan is er niets lekkerders dan een (warme) verkwikkende duik in het heldere water.

That's it for now guys, see you!